06.23.2016 :

- پیش درآمد: دارک امبینت

موسیقی عرفاً با ریتم، ملودی و نوا شناخته می شود. فارق از ساختار اصلی تشکیل دهنده یک قطعه موسیقی، اجزای دیگری مثل سازهای موسیقی، شعر و صدای خواننده این ترکیب بندی را کامل می کند. در تمام سبک های قدیمی و جدید موسیقی در سراسر دنیا، آثار خلاق با مضمون (همچون فرم و محتوا) همیشه ماندگارتر شده اند. موسیقی (از لحاظ آهنگسازی) به مانند دیگر هنرها (نقاشی، هنر تجسمی، معماری، ادبیات، تئاتر و سینما) نیاز به تفکر و تأمل در اجرا برای رسیدن به یک هدف که انتقال یک ایده یا دیدگاه است، دارد. یکی از اولین هنجار شکنی ها در تعریف موسیقی از نظر ساختار و محتوا در زمان صنعتی شدن موسیقی، پدید آمدن سبک امبینت بود. در ژانر امبینت مشخصاً تمام قواعد نوشتن موسیقی بصورت منحصر بفردی تغییر کرد؛ به این صورت که قاعده اول ساخت موسیقی (آهنگسازی و شعر) جای خود را به فضاسازی صمعی و بصری داد. این سبک از تلفیق اِلمان های موسیقی بهمراه سینتی سایزر ها، افکت ها، نویز ها، سمپل ها و صدا های دیگری مانند صدای طبیعت، فضا و غیره بوجود آمد. در بین سبک های موسیقی آوانگارد که پس از ظهور سبک راک بوجود آمدند، موسیقی الکترونیک، امبینت و هیپ هاپ باعث انقلاب صنعت موسیقی در دهه 80 و 90 میلادی شدند؛ اگر چه بسیاری از گروه ها و موسیقیدانان این سبک ها خیلی زود بصورت تجاری فعالیت گسترده کردند و هویت "نو" بودن را با عامه پسند بودن عوض کردند. در زیر شاخه های موسیقی "نو" یکی از زیر-سبک هایی که بوجود آمد و بعد ها بصورت یه سبک اصلی در موسیقی معرفی شد موسیقی دارک-امبینت بود. ساختار اصلی دارک امبینت آهنگسازی با هارمونی های ناقص یا صدا های کم فرکانس ِ فاقد ریتم بود که با افکت های نویز بصورت دیستورشن همراه می شد. آهنگساز با چیدمان این فرگمنت ها یا اصوات غیر استاندارد سعی میکرد که داستان خود را روایت کند. در نهایت پروژه های بزرگی مانند Lustmord، CTI ، و Controlled Bleeding از دل این نوع آهنگسازی بیرون آمدند. از ویژگی سبک دارک امبینت قابلیت ساخت و اجرای تکنفره یا گروهی آثار بود که مانند موسیقی الکترونیک یک امتیاز منحصر بفرد در مقابل سبک های دیگر موسیقی در آن زمان بود. امروزه با استفاده از تکنولوژی، ساخت آثار در این سبک ساده تر از قبل شده اما آن چیزی که پروژه های خاص را در طول این سه دهه معروف و ماندگار کرده، فقط خلاقیت در فضاسازیِ این شاخهء تجربیِ موسیقی بوده است.

- معرفی :آلبوم جدید Xerxes the Dark

[Ab] Solution  نام نهمین آلبوم پروژه دارک امبینت ایرانی Xerxes the Dark هست که ماه گذشته توسط لیبل D.M.T. Records منتشر شد. این آلبوم بر اساس تجربه شخصی از یک اوردوز سنگین که حدود دو ساعت به طول انجامیده توسط تنها عضو این پروژه Morego ساخته شده است. روایت شنیداری این تجربه با قطعه Departing Scene شروع می شود؛ لحظه جدایی تا ورود به دنیای دیگر (برزخ) را تداعی میکند. فضای گنگ و تاریک این اثر نمایانگر  این جابجایی ناخواسته در ذهن شنونده است. این قطعه دو قسمت دارد؛ ابتدا فضای رهایی در خلأ (مانند  بی وزنی یا کشیده شده در کهکشان) و سپس در موقعیت جدید قرار گرفتن و شروع جستجو؛ جستجو به مانند راه رفتن و نزدیک شدن به یک مکان نا معلوم.

قطعات Limbo (Opus 1 – Entrance) و Limbo (Opus 2 – Lost & Lorn) تداعی گر آشنایی با دنیای برزخ است. این دو قطعه که جمعاً حدود 15 دقیقه زمان دارد بر اساس ورود و تجربه کردن دنیای جدید است که گمگشتگی حقیقی را به همراه دارد. شاید این سفر فقط در یک مکان باشد و سفر کننده نیز در آن مکانها تنها نیست. در این دنیای تاریک و رمزآلود، صداهای عجیبی شنیده میشود؛ صدای صبحت در دوردست ها یا زجه های شخصی زیر شکنج و یا صدای افکار خود Morego دراعماق ناخودآگاهش. این تجسم ها فقط برای شنونده اتفاق نمی افتد، این سفرکننده است که با یادآوری خاطرات گذشته اش در قطعه Realizing Flashbacks این فضا را رقم میزند. عمق فضای این اثر مانند قطعات قبلی نیست و کمتر میباشد. احتمالاً این حالت از ترکیب حس هوشیاری و ناهوشیاری نشأت گرفته است. قطعه Longing To Return به حقیقتِ مرده حدسِ شنونده جان میبخشد. صداهای نامفهوم بار دیگر تلاش او به هوشیاری را نشان میدهند که میتواند بصورت غیر ارادی هم باشد. این تفکر با درنظر گرفتن صدای بوق (Tone) در انتهای قطعه قبلی می تواند امید بخش برای رسیدن به خط پایان باشد.

 Retrocausality قطعه ششم این آلبوم هست که به گفته آهنگساز حدود یکسال بعد از ساخته شدن بقیه آثار این آلبوم، در پاییز 2016 ساخته شده است. این قطعه که با حدود 14 دقیقه زمان، بلند ترین اثر این آلبوم است، یک نمایش کلی از این تجربه است. این عقبگرد که احتمالاً از جستجوی "علّت" آن اتفاق پدید آمده، فضای بسیار عجیب و ناهمگونی دارد. مانند قطعه Realizing Flashbacks، اتمسفر این اثر هم دارای طغیان متمایزی نسبت به بقیه آثار می باشد. Deliverance (by Light) شاید زمینی ترین قطعه این آلبوم است که به این کابوس دو ساعته خاتمه می بخشد. مانند قطعه اول، بار دیگر یک جا بجایی در مکان و زمان اتفاق میافتد و تا لحظه رهایی ادامه می یابد.  

- باتشکر از Lamentus Woebegoner
 

08.31.2016 :

"The music becomes distant
And almost too soon
There is only silence"
             Skepticism

- سال گذشته گروه فیونرال دووم فنلاندی Skepticism بعد از حدود 7 سال آلبومی بنام Ordeal منتشر کرد . شاید طرفداران دووم متال خارج از فنلاند اسم این گروه را فراموش کرده بودند اما در این سال ها اعضای بند مشغول نوشتن و آهنگسازی این آلبوم بودند تا اینکه سال 2014 و 2015 با شرکت در چند فستیوال موسیقی دوباره اسم این گروه بر سر زبان ها افتاد . اما اتفاق ویژه در ژانویه سال گذشته افتاد وقتی که گروه آلبوم Ordeal را بصورت لایو (برای اولین بار) با حضور تماشاگران در کنسرتی در فنلاند اجرا و ضبط و  بعنوان آلبوم جدید منتشر کرد. با بررسی آثار گروه در بیش 20 سال فعالیت ، فراز و نشیب های زیادی در موقعیت گروه و آثار آنها دیده میشه ، و مهمترین اتفاق انتشار همین آلبوم Ordeal هست که حرکت رو به جلو گروه های فیونرال دووم متال مانند Ahab و  Shape of Despair که در سال 2015 آلبوم جدید منتشر کردند را کامل کرد. اتمسفر خاص و فضاسازی در موسیقی این گروه همراه با ریف و سولو گیتار های منحصر بفرد و استفاده از المان های کلاسیک دووم متال در کنار اشعاری با مزمون اندوه , ویرانی و تباهی آمیخته در طبیعت ، از ویژگی های برجسته این آلبوم می باشد . بی شک قطعه اول آلبوم You بینشر است اما داستان اصلی آلبوم در قطعات March incomplete و  Closing music شکل می گیرد  که شنونده را به مسیر تاریکی که گروه تجسم کرده می کشاند و The Departure بنظر منمهمترین اثر آلبوم که نقش مهمی در شفاف سازی مسیر شعر و عمق موسیقیایی این آلبوم دارد . با توجه به اینکه این آلبوم نسخه ویدیویی هم دارد ، پیشنهاد می کنم بهد از شنیدن آلبوم , اجرای اصلی را هم ببینید .

Skepticism - Ordeal (Full-length, Live Album, DVD - 2015)

1. You
2. Momentary
3. The Departure
4. March Incomplete
5. The Road
6. Closing Music
7. Pouring
8. The March and the Stream

 

 این آلبوم حدود 77 دقیقه زمان دارد و توسط کمپانی Svart  منتشر شده است .

08.18.2015 :

- فنریز ، آهنگساز و درامر گروه دارکثرون ، امروز اولین ترک از آلبوم ( Arctic Thunder ) بنام Tundra Leach را منتشر کرد. این آلبوم قرار است در تاریخ 14 اکتبر امسال توسط  Peacevill وارد بازار شود .

03.16.2015 :

- تولد دوباره گروه The Vision Bleak ..

"The oldest and strongest emotion of mankind is fear, and the oldest and strongest kind of fear is fear of the unknown."
                                                      The Vision Bleak

همزمان با تور اروپایی و شرکت در چند فستیوال موسیقی متال گروه امپایرویم ، سه آلبوم از گروه د ویژن بلیک منتشر شد. ابتدا یک ای پی تحت نام  The Kindred Of The Sunset و بعد آلبوم اصلی گروه بنام The Unknown که پس از 3 سال منتشر شد . بلافاصله یک آلبوم گردآوری شده بنام Timeline - An Introduction to The Vision Bleakتوسط کمپانی Prophecy Productions منتشر شد تا 6 ماهه اول سال 2016 برای دو عضو گروه امپایریوم  Markus Stock و Allen B. Konstanz بسیار پر کار باشد .

- یوتیوب ویدیو The Vision Bleak - Into The Unknown

The Vision Bleak - The Unknown (Full-length, 2016)

1. Spirits Of The Dead
2. From Wolf To Peacock
3. The Kindred Of The Sunset
4. Into The Unknown
5. Ancient Heart
6. The Whine Of The Cemetery Hound
7. How Deep Lies Tartaros?
8. Who May Oppose Me?
9. The Fragrancy of Soil Unearthed

Link

 

- دانلود آلبوم جدید گروه Gojira بنام Magma ..

03.16.2015 :

- بازگشت باشکوه Nocturnal Mortum و Graveland با اسپلیت آلبوم The Spirit Never Dies ..

Nokturnal Mortum / Graveland - The Spirit Never Dies [Split, 2016]

1. Nokturnal Mortum - Нескореним
2. Nokturnal Mortum - Східній злам
3. Nokturnal Mortum - В кайданах часу
4. Graveland - Intro
5. Graveland - Lodowy labirynt
6. Graveland - Ostatni świt

A-Must-Listen-Album

02.19.2015 :

- آخرین آلبوم گروه Urgehal

مرگ Trondr Nefas ( خواننده و گیتاریست ) در سال 2012 بلک متال نروژ و فعالیت گروه بزرگ Urgehal را تحت تاثیر قرار داد . اما پس از گذر 4 سال دو عضو دیگر گروه (Uruz و Enzifer) با استفاده از قطعات ناتمام گیتار Nefas و با همکاری بزرگان موسیقی بلک متال اسکاندیناوی ، آلبوم جدیدی بنام Aeons in Sodom ضبط و توسط بهترین لیبل این روزهای موسیقی متال در 12 فوریه منتشر گردید. این آلبوم شامل 12 قطعه و حدود 50 دقیقه زمان دارد. خواننده و نوازنده های مهمان در این آلبوم ، جذابیت شنیدن آن را چند برابر کرده : Nocturno Culto از گروه Darkthrone بعنوان وکال در قطعه The Iron Children و Hoest از گروه Taake وکالیست در قطعه The Sulphur Black Haze و Niklas Kvarforth از گروه Shining وکال قطعه Norwegian Blood and Crystal Lakes و Nattefrost از گروه Carpathian Forest وکالیست قطعه Endetid و Nag از گروه Tsjuder وکالیست قطعه Psychedelic Evil برخی از جمله اشخاص مطرح دنیای بلک متال هستند که در این آلبوم حضور دارند. آثار این آلبوم کاملا در فضای بلک متال نروژی همراه با ریف های ترش و بلک شکل گرفته است. وکال و جیغ های موجود در قطعات این آلبوم سعی شده کاملا شبیه به صدای وکالیست قبلی گروه Nefas باشد. این آلبوم یکی از بزرگترین و زیباترین آلبوم های نواخته شده توسط بزرگان موسیقی بلک متال برای ستایش و ادای احترام به یکی از اعضای خانواده بلک متال میباشد. مجله متال اینجکشن قطعه Norwegian Blood and Crystal Lakes که توسط وکالیست گروه Shining خوانده شده را بهترین قطعه آلبوم و نزدیکترین تم و آهنگ با آثار گذشته که توسط Nefas خوانده شده بود، برگزیده است. دو قطعه کاور در انتهای این آلبوم از گروه های Sepultura و Autopsy  نیز از تفاوت های این آلبوم میباشد که پیشنهاد می کنم حتما بشنوید. (مطالب فوق برگرفته از صفحه بندکمپ گروه میباشد)

Urgehal - Aeons in Sodom (Black Metal, Norway)
Full-Length, Feb 12, 2016

01. Dodsrite
02. The Iron Children (vocals by Nocturno Culto)
03. Blood of the Legion (vocals and lyrics by M. Shax, guitar solo by Byron Braidwood)
04. The Sulphur Black Haze (vocals by Hoest)
05. Lord of Horns (vocals by Mannevond, lyrics by M. Shax, guitar solo by Malphas)
06. Norwegian Blood and Crystal Lakes (vocals by Niklas Kvarforth)
07. Thy Daemon Incarnate (vocals and lyrics by Sorath Northgrove)
08. Endetid (vocals and lyrics by Nattefrost, guitar solo by Skyggen)
09. Psychedelic Evil (vocals by Nag, guitar solos by Diabolus)
10. Woe (keyboard by L.F.F)
11. Funeral Rites (Sepultura cover, vocals and bass by Bay Cortez, guitar solo by Rick Cortez)
12. Twisted Mass of Burnt Decay (Autopsy cover, bass by Mannevond, guitar solo by Malphas, vocals by R.M)

شنیدن آلبوم Aeons of Sodom از صفحه Bandcamp

- معرفی پروژه Varum

آلبوم Of Our Pain جدیدترین اثر منتشر شده از پروژه تکنفره اتمسفریک بلک متال ایرانی واروم می باشد . اطلاعات و قطعات این آلبوم و آثار قبلی این پروژه در صفحه بندکمپ پروژه موجود می باشد.

02.08.2015 :

 راه پایان یافت  /  سبزینه خشکید
مرداب ها روئیدند  /  فصل تبر آغاز شد
 

R.I.P.      Murkmyth      (? - Feb 5, 2016)

- درود بر روح تاریک Murkmyth ..

 احسان خ.آ (Murkmyth ) عـضو ثابت گروه های بـزرگی همچون Sorg Innkallelse   و   Daamoon و پروژه های دیگری از جمله Trauma Heirs و Carrions Whimper که همیشه با باس ، وکال ، آهنگسازی و اشعار بی نظیرش موســیقی بـــلک مــتال ایــــران را بیش از 10 سال تحت تاثیر قرار داده بود ، از میان ما رفت .

لطفا با شـــنیدن و نــــشر آثــــار ایشان ، درود بفرستیم به روح Murkmyth
 

Sorg Innkallelse - ...Night black(2008)

Daamoon - Smell of Fall (2009)

اشعار Sorg Innkallelse

07.07.2015 :

Shape of Despair - Monotony Fields (2015) [10/10]

تمامیت Funeral Doom غم و اندوه نیست. امر مسلم آنست که این سبک درباره غم و اندوه می باشد اما در بهترین حالتش نوسازیست! درباره این است که از آن بخش سیاه روح عبور کرده و بتوان به دیگرسو قدم نهاد.
شاید انتظار نمیرفت Shape of Despair با چهارمین آلبومش بازگشتی چنین قدرتمندانه داشته باشد. یازده سال پس از آخرین آلبومشان، در آلبوم "Monotony Fields" جارنو سالوما و دیگر اعضای بند ما را با یک فیونرال کلاسیک واقعی روبرو کرده اند. پس از انتشار دو آلبوم عالی و یک آلبوم نسبتاً خوب بین سال های 2000 تا 2004 بند سکوت را برگزید و در این مدت تنها در سال های 2005 یک Compilation، در سال 2010 یک EP و نهایتاً با یک Split در سال 2011 با بند Before the Rain به خوابی طولانی فرو رفت.
در حالت کلی شیفته سبک بخصوص Shape of Despair در Funeral Doom هستم اما چیزی که برایم جذابتر بنظر می رسد استفاده نامأنوس از کسر میزان 4/3 است که در این سبک کاملاً غریب می باشد. البته صدای تولید شده به مانند تصاویر نت ها بر روی کاغذ نیست اما نتیجه جالبِ استفاده از چنین میزانی آن است که ابهام در ارتعاشات، سویینگ یا والتز-گون می باشد که حسی کاملاً متفاوت از کسر میزان 4/4 می دهد. این مسأله خیلی عجیب و غریب است اما از دیدی دیگر بسیار خوب از آب درآمده است.
این مسأله کاملاً سوپرایزکننده است که آلبوم بطور انحصاری در حالت سنتی تر از 4/4 رها شده است. این خلاقیت در ابتدا زیاد خوب به نظر نمی آمد، اینطور بود که Shape of Despair از آنچه مختص به آنها بوده است فاصله ی زیادی گرفته است و زمانی که سعی داشتم این مسأله را نادیده بگیرم حقیقتی دیگر وجود داشت و آن این بود که آلبوم آنقدرها هم از این عدم رنج نمی برد و هرچه بیشتر به آلبوم گوش می دادم این مسأله اهمیت کمتری برایم داشت زیرا کیفیت نوشتن آهنگ ها در سطح بالایی قرار دارد.
از لحاظ ترکیب بندی پختگی و بلوغ کامل در مورد Monotony Fields صدق می کند، بلوغی که می گوید این سال های دورِ Shape of Despair چندان برایشان بد نبوده است. بند ترکیب هایی طولانی و وسواس گون را که در ساخت آهنگ ها پنهان شده است دنبال می کند. البته اینها آهنگ هایی پیچیده از دیدگاهی تکنیکال نیستند اما هنری واقعی در لایه های زیرین آن وجود دارد که آن را قادر می سازد تا آهنگ هایی پرمغز و پر معنا بسازد که محدوده زمانی ده دقیقه ای یا بیشتر دارد؛ چیزی که Shape of Despair بطور واضح در هشت ترک این آلبوم عرضه داشته است.
محدوده ای که Shape of Despair را همیشه از دیگر بندهای فنلاندی مجزا ساخته است در علاقه شان به ارکسترال های باشکوه در برابر تمرکز بر دث متال تاریکتری است که زیربنای طبیعی آن می باشد. در این آلبوم شاهد تفاوت های چندانی نیستیم. چیزی که این بار در این آلبوم متفاوت به نظر می رسد نحوه اجرای آن است که در حین تولید بسیار قویتر از آن چیزی است که از آلبوم های پیشین آنها سراغ داشته ایم.
ترک Reaching the Innermost یکی از قطعاتی است که در اینجا غم و اندوه را به تصویر می کشد و از لحاظ سبکی بسیار قوی عمل کرده است. بیشتر آهنگ ها موقرانه اجرا شده اند. استفاده از سینتی سایزرها در سطحی حرفه ای قرار دارد و صدای اپراتیک Natalie Koskinen تأثیر زیادش را در مکانهایی که باید داشته است. کسانی که میلی به تکرار در آهنگ ندارند از بیشتر آهنگ های آلبوم لذت نخواهند برد اما به هر روی برای من این تکرار به مانند معیاری اضافی و نگاهی جدید به آنها می باشد.
از لحاظ سازبندی، آهنگ ها زیاد پیچیده نیستند. بیشتر ترک ها با یک بیت درام ساده بر روی کوک پایین گیتار و سینی سایزر پیش می روند و تمامشان در یک گام زده می شوند. گیتارها به سادگی نواخته می شوند اما ریف های تأثیرگذار و کوردهایی قوی دارند که برخلاف آنچه تصور می شود هیچکدام از اینها در ذهنتان با عباراتی همچون جذاب، ماهرانه یا تکنیکی حک نخواهند شد اما آنجا که باید مسیر آهنگ ها را رهبری می کنند. درام در این آلبوم نیز ساده می باشد اما خیلی خوب بر روی آن کار شده است و کار ضبط شده بر روی درام زه دار آنرا تکمیل کرده و همچنین به ضرباتی باحرارت تر تبدیل کرده است. مسأله مهم آن است که محوریت این آلبوم سازهایش نیست. بیشترین اهمیت را می بایست به وکال ها داد. Henri Koivula غرش هایی قدرتمند و کلین وکال های دوست داشتنی را آنجا که باید ارائه می دهد و اجازه می دهد موسیقی در جاهای دیگر نفس بکشد. اگرچه سینتی سایزرها از میان ترک ها راه خود را یافته اند و وکال های اپراتیک نیز به عنوان ضرباتی مهلک بر احساسات مورد استفاده قرار گرفته اند اما اینها ستون فقرات این آلبوم در نشان دادن غم هستند.
زمانیکه میگویم آهنگ ها در حالت کلی ساختاری مانند یکدیگر دارند در این میان نیز می توان شاهد تفاوت هایی بود. ترک Reaching the Innermost در نیمه ابتداییش تقریباً امبینت می باشد و ترک Monotony Fields نیز به مانند یک مرثیه ساخته شده است و در جایی دیگر Withdrawn را می توان دیپرسیوتر در نظر گرفت. ترک The Distant Dream of Life نیز متفاوت تر از دیگر ترک ها می باشد. البته از این بابت که کوتاهترین و شاید سریعترین آهنگ این آلبوم است و می توان پنداشت که از کارهای بند Draconian وام گرفته شده است. با توجه به تضادهای زیبایی شناختی، می توان آن را به عنوان وقفه ای ماهرانه و آهنگی جذاب در این آلبوم در نظر گرفت.
یازده سال خارج از گود بودن یک بند طبیعتاً تغییرات فراوانی را برایشان خواهد داشت و این در مورد Monotony Fileds نیز صدق می کند. بیشتر خودنمایی ها اضافه کردن کلین وکال ها می باشد. این یک کار کاملاً حرفه ای است؛ اینکه بند نه تنها صدای ضعیفی تولید نکرده است بلکه آلبوم را نیز از این کلین وکال ها اشباع نکرده است. یکی از بهترین کلین وکال ها را در ترک Descending Inner Night شاهد هستیم. یکی دیگر از تغییرات بند کمتر استفاده کردن از ویولن است که به نظرم یک ضعف برای بندی که به خوبی از این ساز صدا می گیرد می باشد اما به هر حال صدای ناتالی این خلأ را پر کرده است.
می توان به قطعیت گفت که آلبوم Monotony Fields فیونرالی ترین آلبوم فیونرال دووم Shape of Despair است که تاکنون منتشر شده است و هم اینکه بازگشتی بسیار خوب و عمیق داشته است در حالیکه دیگر بندها بیشتر تمرکزشان بر روی افسردگی و اندوه می باشد. این مسأله باعث می شود تا با آلبومی بزرگ سروکار داشته باشیم که می تواند جزو 5 آلبوم برتر سال 2015 نیز قرار گیرد. این آلبوم قطعاً آلبوم کاملی نیست اما بازگشتی خوب تلقی می شود و خوشبختانه آخرین باری نخواهد بود که صدای تاریک این بند را می شنویم.

 

Shape of Despair
Album: Monotony Fields (2015)

Tracklist:
1. Reaching The Innermost
2. Monotony Fields
3. Descending Inner Night
4. The Distant Dream Of Life
5. Withdrawn
6. In Longing
7. The Blank Journey
8. Written In My Scar

Order Here!

- نقد و بررسی آلبوم توسط : Lamentus Woebegoner

- آلبوم جدید ورهران بنام Mountains & Rains

Warahraan - Mountains & Rains (2015)

1. Mountains & Rains
2. Clouds' Movement
3. Fancy Forest's Morning
4. Sunset Grief

Download Link

- دانلود آلبوم قبلی ورهران با نام Realm of Tishtaar ( لینک دانلود )

04.12.2015 :

- آلبوم جدید ارس بنام طاعون ..

Aras - Pest ( Ambient, 2015 )
1. Pest
2. Descension
3. Metal Rapture
4. Sanctum
5. Captivate

Download Link