سال 2018 بود که Afsky با انتشار اولین آلبوم بلند خود به نام Sorg (اندوه) طرفدان موسیقی بلک متال را شگفت زده کرد. این پروژه تکنفره توسط Ole Pedersen Luk خواننده و گیتاریست گروه بلک متال دانمارکی Solbrud در سال 2015 شکل گرفت. دومین آلبوم بلند Afsky به نام Ofte Jeg Drømmer Mig Død (گاهی خود را مرده تصور می کنم) در ماه می توسط Vendetta Records منتشر شد. مانند آلبوم اول، این اثر نیز به شدت تحت تاثیر فولکلور و شعر کهن دانمارک است که Ole با تاثیرگرفتن خلاقانه از ملودی های بومی و تلفیق آن با ریف های بلک متال، موسیقی گوشنوازی ارائه کرده که کمتر در این سبک شنیده ایم. آلبوم فضایی ویرانگر و ریتمیک ولی درعین حال احساسی و حزن آلود دارد که به گفته Ole کانسپتی درباره “رنج مَرد (انسان) است که در اثر کار برای بالادستی ها رو به زوال میرود”؛ این امر در نقاشی کاور آلبوم هم به وضوح مشخص است.
نقاشی اثر H.A.Bredekilde
محوریت آلبوم از اِلمان های اتمسفریک بلک متال [-و حتی دپرسیو] بهره گرفته است، اما بخاطر فضای سازی منحصربه فرد آن کمی حس آثار بلک-دووم متال و حتی بلک متالِ اواخر دهه نود را [بخاطر وجود ریف های متعدد] به شنونده منتقل می کند. قطعه Altid veltilfreds که آغازگر آلبوم است با نوای اندوهگین گیتار آکوستیک شروع می شود. صدای ویولن و در ادامه زمزمه هایی اضافه می شود که به آرامی جای خود را به کیک های سریع دارمز می دهند؛ ولی اتمسفر اولیه را نمی شکند و گیتار الکتریک ریتم قبلی را می نوازد. اول دیستورشن و بعد صدای جیغ ریتم را عوض میکند و حدود دو دقیقه آن را، قبل از پایان آرامَش، در اوج نگه می دارد. Tyende Sang قطعه بینظیری دیگر از آلبوم هست که مانند بقیه قطعات، تلفیقی از ریتم های کند و سریع پشت سر هم با ترکیب آکوستیک و دیستورشن می باشد. قطعه Bondeplage متفاوت از بقیه قطعات از ابتدا ریتم تندی دارد و با ریف های سریع و وکال بینظیرش یکی از بهترین آثار بلک متال این چند سال اخیر است. پیشنهاد میکنم لذت چندباره شنیدنش را از دست ندهید.
