Misty-Graveyard
  • Home
  • درباره about
Misty-Graveyard
  • ارتباط contact
  • EnglishEnglish
Misty-Graveyard
  • Home
  • درباره about
Misty-Graveyard
  • ارتباط contact
  • EnglishEnglish
معرفی آلبومنقد و بررسی

نقد و بررسی آلبوم جدید Antigone’s Fate

by Lamentus 2019-12-07
written by Lamentus 2019-12-07 820 views
1 comment
4
FacebookTwitterTelegramEmail
زمان مطالعه: 6 دقیقه

“ببینید، سفر واپسینم را آغاز می کنم،

و آخرین بار آسمان را می نگرم.

ایزد مرگ مرا زنده می رباید

تا در ژرفنای ظلمات جای دهد،

پیش از آنکه سرودهای عروسی گوشم را بنوازد،

و شعله مشعلها چشمم را روشنی بخشد،

در آستانه حجله گاه،

تاریکی و خاموشی مرا در برمی گیرند

و مرگ در آغوشم می کشد”.

(نمایشنامه آنتیگونه از سافوکل)

 

سرنوشت آنتیگونه یک تراژدی بود؛ محکومیت دختر اودیپ در درام سافوکل زنده بگوری بود و او در نهایت خودکشی را برگزید – در تضادی بین قانون و وجدان. چناچه Ruun، نوازنده تمامی سازها، و مغز متفکر پروژه بلک متال آلمانی یعنی Antigone’s Fate درگیری های افراطی آنتیگونه را در حدس و گمان باقی می گذارد و در آلبوم Zum Horizont… آن را نمایان می سازد.

این بند تنها دو سال پس از انتشار نخستین آلبوم ملنکولیک بلک متال تحسین برانگیزنده اش، اکنون دومین آلبوم خود Zum Horizont… را منتشر ساخته است. با نگاهی اجمالی به آلبوم گذشته می توان چنین گفت که ساختار و تکنیک های وکال آلبوم Insomnia تقریباً یک شاهکار بود اما موارد بیشتری برای بال و پر دادن به این شاهکار وجود داشت. به هر صورت، Antigone’s Fate می تواند آلبوم هایی بیشتر از دو تا داشته باشد و این کاملاً به خود Ruun برمیگردد که بخواهد در این سطح کار کند یا نه. اینطور که پیداست ما شاهد یک تریلوژی هستیم که در آینده تکمیل خواهد شد.

بطور اساسی، شروع آلبوم Zum Horiozont… دقیقاً نقطه پایان آلبوم Insomnia می باشد. ترک ابتدایی یعنی Abendstren با گیتار آکوستیکی متفکرانه و با روح و درامزی غیرمعمول آغاز می شود (یک آغاز خوب برای آلبوم اما نه خیلی برجسته)؛ خیلی زود گیتار دیستورشن های خشن و درامز ظاهر و در نهایت ملودی های گیتار لید نیز نمایان می شوند. همانطور که اشاره شد این آلبوم شبیه به آلبوم پیشین ساخته نشده است اما مسیر پیشرفت آن قابل لمس است. متعادل، تقریباً آرامبخش، مالیخولیایی توصیف ناپذیر و ملودی هایی که یادآور سبک Post-Metal می باشد و ریتم سنگین و وزین را همراهی می کنند و با صدای خشن و گرفته Ruun ادغام می شوند. این صدای گرفته در نهایت اجرایی زیبا دارد.

ترک Morgengrauen بسیاری از المان های سبک Heavy metal و Doom metal را در خود دارد. توالی کوردها با صدای وکال که ترکیبی از فریاد و احساس است همراه می شود. در بخش میانی شاهد تکست های تسخیر کننده و نجوا کردن آنها هستیم. همچنین، گیتار لید به خوبی نواخته می شود و بخش آکوستیک آن حالتی اکسپریمنتال دارد. با همه اینها، می توان گفت این ترک ترکیبی از بلک متال و ظرافت زیاد می باشد.

ترک Herbstnacht به آرامی آغاز و سپس به کوبش های سنگین و اغوا کننده تبدیل می شود که توسعه یافته و در پایان یک سوم ابتدایی آن حالتی خلسه آور و اثیری را ایجاد می کند. سپس تبدیل به نجوا با حال و هوای سبک بلک متال می شود و با سازهای بیشتری همراه می گردد و برای مدتی این حالت یکنواخت ادامه می یابد. حالت کُر OHOHO حسی امیدوارانه و مثبت را تداعی می کند و در پایان دوباره خشن و سرسخت و در صدای بادی آرام و ملایم محو می شود.

ترک پایانی، Der graue Block، که از لحاظ زمانی بلند می باشد و 21 دقیقه است -که برای انجام هر کاری زمان زیادی است- و با صداهایی غیرمعمول، تجربه ای جدید را به گوش شنونده می رساند. باز هم در اینجا شاهد گیتار لید قوی و فضایی متراکم و غلیظ می باشیم. اگرچه ساختارها بسیار شلوغ می باشند با اینحال خستگی در شنیدن این ترک و بخصوص این آلبوم حس نمی شود؛ سازهای استفاده شده بسیار وسیع می باشند. کیبوردهای مالیخولیایی که تنها در ترک In endlosen Eiswüsten از آلبوم Insomnia شنیده بودیم اکنون در تمامی ترک ها قابل شنیدن است و در ترک طولانی Der graue Block کلین گیتارها و همینطور صدایی شبیه به زیلوفون شنیده می شود که صدایی سرد دارد و تنهایی سترونی را نقل میکند؛ بمانند نام ترک. این ترک در طرح ایده ها بسیار نوآور می باشد. برای هر چیزی زمان زیادی گذاشته شده و گهگاه با صداهایی کاملاً احساسی تجربه می شود. گیتار لید قوی با فضاسازی های متراکم که با انواع نامحدودی تقویت می شود. جهت گیری مجدد صداها همیشه مشکلات خودش را دارد و متأسفانه Antigone’s Fate نتوانسته است تمام آنها را با هم داشته باشد. بدین معنی که ارتباطات بین بخش های مختلف آهنگ ها همیشه هم به نظر روان و سیال نمی آید. برخی مواقع قطعات ناگهانی هستند و گاهی مانند پایان بندی Der graue Block، صداهایی صاف و زجاجی در پایانی آشفته و شلوغ شنیده می شوند.


در اصل، Antigone’s Fate برخی از ویژگی های آلبوم قبلی را حفظ کرده است. آوازهای روان و فراگیر، گیتار لید  ملودیک Doom metal، گیتار آکوستیک های ظریف و کیبوردِ این بند، احساسی باورنکردنی را در شما ایجاد می کند. همچنین، ما شاهد اتمسفریک بلک متالی با مالیخولیا و حتی گرایشات افسرده و غم افزا هستیم. در کلیت آلبوم می توانیم رد پای بندهایی چون Sólstafir و Empyrium را بیابیم. به هر روی، می توان از اوج های زیبای این آلبوم نیز یاد کرد که برخی اوقات حماسی و برخی اوقات با پشتیبانی کیبورد نمایه هایی از Insomnium را نشان می دهد. برخی جاهای آلبوم نیز کوبش و لرزش هایی در سبک Post-rock یا Blackgaze نزدیک به Alcest نیز حس می شود.

کاور آرت آلبوم بسیار منحصر بفرد است؛ امواج بر صخره ها می کوبند و می خروشند و شنونده را در ابهام برای سفری 52 دقیقه ای حاضر می کنند. زیرا پس از چند دقیقه این آلبوم به یک طوفان احساسی و عاطفی مبدل می شود. عالم رنج، مالیخولیا و سرافکندگی به شنونده با نیرویی بی حد و حصر رسوخ می کند و این درحالیست که نور و امید دوباره و دوباره در افق ظاهر می شود.

 

Zum Horizont… by Antigone’s Fate

 

Antigone's FateAtmospheric Black MetalGermanMelodic Black Metal
1 comment
4
FacebookTwitterTelegramEmail
Lamentus

previous post
معرفی آثار برتر چند ماه اخیر
next post
نگاهی به نقاشی های Mariusz Lewandowski

You may also like

نور سرد امید

2022-07-05

اولین نعره‌ی خاک – معرفی اولین آلبوم Ikarie

2021-10-06

نقد و بررسی آلبوم جدید HellLight

2021-09-20

بهترین های 2020

2020-12-30

آلبوم جدید گروه Empyrium

2020-12-02

ظهور Afsky

2020-07-07

هفت خان از From The Vastland

2020-06-07

معرفی آثار برتر چند ماه اخیر

2019-12-03

نگاهی بر آلبوم Seeking Infinity از گروه Pantheist

2019-11-04

Batushka در مقابل Батюшка

2019-08-16

1 comment

SEO Services 2020-01-31 - 1:19 ق.ظ

Awesome post! Keep up the great work! 🙂

Reply

Leave a Comment Cancel Reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

جستجو

دسته ها

  • شعر
  • مصاحبه
  • معرفی آلبوم
  • نقاشی و موسیقی
  • نقد و بررسی

تازه ها

  • نور سرد امید
  • اولین نعره‌ی خاک – معرفی اولین آلبوم Ikarie
  • نقد و بررسی آلبوم جدید HellLight
  • بهترین های 2020
  • آلبوم جدید گروه Empyrium

Partners



Instagram

No any image found. Please check it again or try with another instagram account.

آلبوم جدید

آرشیو

  • جولای 2022
  • اکتبر 2021
  • سپتامبر 2021
  • دسامبر 2020
  • جولای 2020
  • ژوئن 2020
  • آوریل 2020
  • دسامبر 2019
  • نوامبر 2019
  • آگوست 2019
  • فوریه 2019
  • نوامبر 2018
  • آوریل 2018
  • دسامبر 2017
  • آگوست 2017
  • آگوست 2016
  • جولای 2015
  • مارس 2015
  • فوریه 2015
  • آگوست 2013
  • سپتامبر 2012
  • جولای 2012
  • آوریل 2012
  • ژانویه 2012
  • اکتبر 2011
  • می 2011
  • مارس 2011
  • دسامبر 2009
  • اکتبر 2009
  • سپتامبر 2009
  • اکتبر 2008
  • آگوست 2008
  • می 2008
  • آوریل 2008
  • مارس 2008
  • فوریه 2008
  • ژانویه 2008
  • دسامبر 2007
  • نوامبر 2007
  • سپتامبر 2007
  • آگوست 2007
  • جولای 2007
  • ژوئن 2007
  • سپتامبر 2006
  • اکتبر 2005
  • آوریل 2005
  • سپتامبر 2004

آخرین نوشته ها

  • نور سرد امید

  • اولین نعره‌ی خاک – معرفی اولین آلبوم...

  • نقد و بررسی آلبوم جدید HellLight

  • بهترین های 2020

  • آلبوم جدید گروه Empyrium

  • ظهور Afsky

Tags

2020 afsky album Aras art batushka black metal Dark Ambient darkthrone depressive black metal depressive rebellion doom metal empyrium epic metal From The Vastland funeral doom Garhelenth HellLight Ikarie interview iran Krieg Mariusz Lewandowski Nahan nargaroth new album painter pantheist poland Post Black Metal post metal post rock review Setherial shape of despair sun of the sleepless taarma the haft khan Ukraine void of silence Warahraan woods of infinity xasthur XerxesTheDark Батюшка

  • 128
  • 2,483
  • 343,473
  • Facebook
  • Instagram
  • Email
  • Spotify

Copyright © 2004-2022 | All rights reserved | Misty-Graveyard, LLC | New York, USA